Roots & Roses #15 Festival Lessines (Lessen) - 01-05-205 reporter & photo credits: Rootsville info bands: The Flynts (B) - Harlem Lake (NL) - The Bloyet Brothers (F) - Rob Heron & The Tea Pad Orchestra UK - The Whodads (B) - Halo Rider (US) - The Georgia Thunderbolts (US) - The Zac Schulze Gang (UK) - Justina Lee Brown (Nig/CH) - James Hunter (UK) - Eli 'Paperboy' Reed - Fred & The Healers (B) info organisatie: Roots & Roses © Rootsville 2025

Ontstaan in 2010 is 'Roots & Roses' uitgegroeid tot één van de grootste festivals van Wallonië. Mede de reden ook dat we al 15 jaar lang ons op 1 mei niet meer bekeren tot de 'dag van de arbeid' maar tot deze van 'Roots & Roses'. Een festival waar ook in 2025 Vlamingen, Nederlanders, Franse en onze Waalse vrienden thuis zijn en waar ze steeds een affiche voor stellen om duimen en vingers van af te likken. We bezoeken dit festival met Rootsville dan ook al van bij het ontstaan ervan.

Het CC René Magritte, is de organisator van Roots & Roses en  ziet het festival  als één groot feest waar publiek, artiesten en de honderden vrijwilligers samen van kunnen genieten! Het samengaan van de Belgische met Internationale keukens is sinds het ontstaan hier een begrip en dit allemaal biologisch verantwoord.

Roots & Roses powered by solar energy

Sinds een aantal jaren ontstond de planning om te verhuizen naar een nieuwe locatie welke nu in 2025 realiteit is geworden. Op deze feestdag zal het allemaal plaatsvinden op de voormalige voetbalvelden van Union in Lessines, ter beschikking gesteld door 'Carrières Unies de Porphyre (CUP)', gastheer in 2025 voor Roots & Roses. De nieuwe locatie is bereikbaar via de René Magrittestraat (en op een steenworp afstand van het geboortehuis van de beroemdste surrealistische kunstenaar van België). 

'MC' Jean-Paul Smismans

Net als vorig jaar vindt het festival plaats in twee tenten met een 'Roots Stage' en een 'Roses Stage' in een meer compactere setting met daarin afwisselend 12 bands, als 'MC' is er steeds de deskundige Jean-Paul Smismans die daarvoor verlof krijgt bij 'Classic 21'.

Net voor het middagmaal zijn het 'The Flynts' die hier het festival mogen gaan openen in de 'Roses' tent. Deze vier jonge talentvolle Belgische muzikanten uit Luik zijn opgegroeid met de vinylcollecties van hun ouders. Ze combineren de vintage vibes die hen inspireerden met een moderne twist. Hun muzikale reis begint met een mix van psychedelische blues en rockende nummers die passen binnen de Classic Rock Revival-beweging.

Vorig jaar brachten ze een debuut EP uit met als titel 'First Spark', gesteund door 'Classic 21'. Hun full album zit momenteel in de pipeline. De mosterd haalden die haalden ze bij groepen als 'Led Zeppelin' en 'Deep Purple' om er maar een paar te noemen. So rock rules!

Nog maar aan de voet van de spreekwoordelijke ladder maar toch kunnen die van 'The Flynts' al beroep doen op een grote horde die hard fans die meteen van zich laten horen bij het openende 'Sacred Flint' wat meteen al als hun biografisch nummer kan worden aanzien.

Met nummers als 'Garden of Eden' en 'Le Blues' weten deze vier youngsters hier meteen al als eerste band iedereen op hun hand te krijgen. Stevige rock ook met 'Mystic Dream' en 'Black Leather' uit hun vorig jaar afgeleverde 'EP' 'First Spark'. Met het afsluitende 'White Lava' begint hun vulkaan hier op 'Roots & Roses' uit te doven maar laten ze op dit vroege aanvangsuur toch ook een meer dan behoorlijke indruk na. Zelfs onze 'Southern-rock' trots David Ronaldo vond het top! Voor wie deze 'The Flynts' willen volgen naar Vlaanderen dat kan, want in augustus staan ze op 'Gevarenwinkel' festival.

Het is nu verhuizen richting de 'Roots' tent waar de Nederlandse formatie 'Harlem Lake' hun opwachting zullen maken. Harlem Lake is een Nederlandse band die bekend staat om hun genre-overstijgende mix van rock, Americana, soul en blues, waarmee ze een tijdloos geluid creëren dat resoneert met authenticiteit en emotionele diepgang. Sinds hun oprichting in 2017 heeft de band een trouwe schare fans in Europa opgebouwd met hun krachtige liveoptredens en hun unieke vermogen om genres te mixen, waarbij ze putten uit de soulfulness van blues, de verhalen van Americana en de rauwe energie van rock.

De bezetting van de band bestaat uit Ashley de Jong (leadzang), Dave Warmerdam (keyboard), Sonny van den Berg (gitaar), Kjelt Ostendorf (bas) en Benjamin Torbijn (drums) en die brengen een dynamische en oprechte energie in zowel hun nummers als liveshows. Harlem Lake brak door in Europa na het winnen van de European Blues Challenge in 2022, waar hun gepassioneerde optredens en energieke improvisatiestijl hen tot een opvallende act maakten.

Vorig jaar brachten ze hun album 'The Pirrored Mask' uit en daaruit brengen ze als opener 'Carry On'. Ook 'Cryin' in A Desert' en 'Fooled Again' komen uit hetzelfde album met uiteraard de nieuwe bezetting. Als afsluiter krijgen we net als op het album het nummer 'Jack In The Box' maar miste ik toch enigszins wat vuur.

Zo verhuizen we nu dan richting de buren voor het 'Roses' podium voor een ontmoeting met de Franse band 'The Bloyet Brothers'. Het gerucht gaat dat de familie Bloyet de leiding over 'Rock City' heeft overgenomen. Deze stad, die al jaren verlaten was, verdiende een nieuwe impuls. De Bloyet Brothers, bekend bij de militaire diensten, besloten het geheel te herwerken met effectieve, fuzzende riffs, ouderwetse orgelkoren en drums die net zo hard aanslaan als een 22 op korte afstand.

Deze 'The Bloyet Brothers' surfen op de dunnen lijn van 70-ties rock en badass blues waardoor ze een organische cocktail weten te bekomen. Ook voor het eerst in België, deze drie broers uit Normandië, Frankrijk. Hun energieke en krachtige liveset is gebaseerd op effectieve gitaarriffs, begeleid door een prachtig orgelgeluid en beukende drums, so get ready for an Earthquake...

Met nummers als 'Family Affair' weerspiegelen ze hun sound als een echte familie en komen toch de wat zeldzame grooves in de spotlights te staan van een analoge polyphonic MOOG synthesizer. Rauwe en maar ronkende bluesrock bij het horen van 'Devil's Band', 'Sweet Land' en het afsluitende 'Fat Lips' uit hun album 'Smile' maken ook aan hun passage hier op 'Roots & Roses' een einde.

enfin à la retraite et donc tout le temps maintenant pour...DLB on Stage, On the Road Again!

Even verpozen met een 'Spaanse Paella' in het gezelschap van het promo team van de 'Banana Peel' uit Ruiselede alvorens ons muzikaal te laten werwennen door het volgend gebeuren op het 'Roots' podium, want ook dit is 'Roots & Roses'.

De Britse formatie Rob Heron and The Tea Pad Orchestra. 'Rob Heron' en zijn The Tea Pad Orchestra verleggen al meer bijna 15 jaar met plezier de grenzen van genres, door Rockabilly, Blues, Country, Swing, Soul en meer in hun muzikale gumbo te gooien, maar ze klinken altijd grotendeels als zichzelf. De 'Tea Pad' is gevestigd in Newcastle, maar komt uit het hele Verenigd Koninkrijk. Ze speelden zowat overal van van Glastonbury en Cambridge Folk Festival tot dorpshuizen en schuren, en alles daartussenin. Vorig jaar brachten ze nog het album 'Feet First' uit.

Sinds mijn kennismaking in 2019 met het uitbrengen van 'Soul in The City' ben ik steeds fan gebleven. Deze 6-mans formatie bezitten de gave om diverse stijlen als western swing, ragtime, skiffle en nog zoveel meer tot hun eigen North Eastern Swing-stijl komen te mixen. Deze retro sound à la 21ste eeuw is er eentje waar niemand onbewogen kan bij blijven en ook "live" zijn ze een verademing. Naast  Rob Heron (vocals/guitar) bestaat deze 'Tea Pad Orchestra ook nog uit  Tom Cronin (mandolin/harmonica/guitar), Ben Powling (saxophone/clarinet), en een ritmesectie met Adam Richards (double bass/electric bass) en Paul Archibald (drums). Let's swing!

Hun swingende opener 'Still Go Honky Tonkin' uit het album 'Something Blue' staat uiteraard regelrecht tegenover de heavy bluesrock van de vorige band maar ook dat is 'Roots & Roses'. Met het door ragtime geïnfiltreerde 'Six Mont Sleeper' bevinden we ons zo bij het nieuwe album 'Feet First' uit 2024. Net zoals ook 'I Blinked And It Was Over'.

'Holy Moly (I'm In Love Again') is dan weer eentje uit dat gelauwerde album 'Soul Of My City' uit 2019 en telkens weer word je gedwongen om te dansen en ook een boogaloo is bij deze band niet altijd ver af. Ook met 'Blood In The Water' blijft het fun en genieten en op 'Broken Down and Broken Hearted' zou je jezelf aan een love song verwachten maar nee hoor, dit is pure swing en raken we zo ook steeds meer under a spell van die mellow saxofoon.

Met 'Cats & Chicken' uit het album 'Something Blue' is ook deze swingende party zo goed als op zijn einde maar de programma makers van 'Roots & Roses' hebben eraan gedacht om niet zomaar in een donker gat te komen vallen want hierna is het de beurt aan een heuse 'Big Band' en ook dat is Belgisch. Ik zou zo zeggen van laat maar komen...

Tien minuutjes na het einde van die swingin' party bevinden we ons al aan het 'Roses' podium voor iets totaal anders. Deze Belgische, of moeten we zeggen 'Ghentse', bigband staat al 30 jaar garant voor een stomende mix van Surfjazz, Film-Noir en Mambo. De namen van alle muzikanten op sommen zo het al veel te moeilijk maken want door een overvol podium en dito pupiters kan toch niet iedereen in beeld worden genomen van een bezetting die toch met regelmaat komt te wijzigen. Een special guest die is er wel bij en dat is niemand minder dan Naomi Sijmons AKA Reena Riot en dochter van wijlen Fons Sijmons (The Scabs). De muzikale leiding is in handen van gitarist Steven Jansens.

Deze toch wel al iconische 'The Whodads' zijn vervaardigd uit het beste Fender-metaal, Tijuana-koper en afgesleten Hammondhout en zij spelen al drie decennia hun favoriete instrumentals uit de tijd dat auto’s vinnen hadden, Rock en Jazz even vervaagden in Filmnoir muziek die je zelden live te horen krijgt. Zij hebben in hun reiskoffer een repertoire van 400 gekende en minder gekende standards uit de rhythm 'n blues, jazz en filmmuziek. In 2023 speelden ze tijdens de 'Gentse Feesten' nog het podium van de 'Missy Sippy' plat. Too many names with a whole lotta songs.

Na een kleine instrumentale intro komen ze zo uit bij het filmische 'Springtime For Hitler'. Een enorme bezetting en dus ook een enorme beleving deze 'The Whodads' die dit jaar ook op 'Goezot in 't Hofke' zullen aantreden. Filmmuziek daar hoort natuurlijk ook 'The Pink Panther' bij of wat dacht je van 'Mambo Italiano'. Naar het einde toe hebben we nog 'Harlem Nocture' en mag Naomi Sijmons nog eens haar paroles doen op die enorme hit van Dalida en Alain Delon.

Op het 'Roots' podium zijn nu de spotlights gericht op het Amerikaanse trio 'Halo Rider'. Dit trio uit Chicago is live een caleidoscoop van diepe grooves, sfeervolle instrumentale passages, harmonieën en poëtische flitsen in een muzikaal terrein dat varieert van akoestische old-time tot opgepepte Hill Country music.

La Vache Belge, toujours la...

'Halo Rider' bestaat als basis uit het duo, de in Chicago gevestigde vioolspeelster Anne Harris is al meer dan tien jaar een favoriet op blues festivals. Haar samenwerkingen, zowel live als in de studio, omvatten een grote en diverse groep artiesten, waaronder meervoudig Blues Music Award-winnaar Otis Taylor, Anders Osborne, Living Colour, Amy Helm, Vieux Farke Touré, Guy Davis en incidentele optredens met hippielegende Jefferson Starship en de singer-songwriter Markus James die vijf door critici geprezen albums opnam met originele bluesmuziek met traditionele muzikanten in Mali, West-Afrika.

Anne Harris is een Amerikaanse zangeres, songwriter, violist, artiest en actrice, gevestigd in Chicago, Illinois. Ze heeft in eigen beheer zes studioalbums geproduceerd en uitgebracht op haar platenlabel Rugged Road Records: Anne Harris, Open Your Doors, Wine and Poetry, Gravity and Faith, Come Hither en Roots.

Naast Anne Harris is er ook gitarist en banjo speler Markus James en samen openen ze hier met een vette boogie, 'For Blind Willie' waardoor de nieuwsgierigheid wordt opgewekt bij diegene die buiten aan het zonnen waren. De programmatie op 'Roots & Roses' is uiteraard veelzijdig te noemen maar toch is alternatieve blues zoals deze goed om horen.

Nummers als 'Just Say Yes' en 'Head For The Hills' worden hier door het publiek best gesmaakt, en met 'Devil and Angel' komen we zo uit bij hun gezamenlijke album 'Halo Rider' uit 2024. Na 'Samson and Delilah' kwamen ze ook met 'But You Still Know' aan uitzingen toe. Voor mezelf een primeur en een goeike!

Aan het 'Roses' podium staan nu 'The Georgia Thunderbolts' klaar. Met hun nieuwste album 'Rise Above It All' in hun valies zijn we met z'n allen zo dan in blijde verwachting. Afkomstig uit Rome (GA) aan de voet van het Appalachen gebergte, brengen 'The Georgia Thunderbolts' hun verzengende eigen stijl van muziek die gedrenkt is in die typische Southern branie vermengd met zware blues en rauwe rock. De band heeft duidelijk veel geluisterd naar artiesten zoals Neil Young, Hank Williams Jr., Lynyrd Skynyrd maar evengoed naar hun lokale gospel.

Zij zijn onder dak bij hetzelfde label als ondermeer Dewolff, Beth Hart, Joe Bonamassa of ook nog Sonny Landreth om er maar een paar te noemen. 'The Georgia Thunderbolts' worden bestaan uit Zach Everett (basgitaar, klassieke gitaar, samenzang), Bristol Perry (drums), Logan Tolbert (gitaar) en Riley Couzzourt (gitaar). De aardse en emotionele esthetiek van het kwintet omvat de intimiteit van singer-songwriters uit de late jaren 60 en het verlangen naar de blues.

Deze 'Thunderbolts' openen met 'Stand Up' uit hun in 2024 verschenen album. Nummers als 'Be Good' en 'Whisky Talkin' en uiteraard ook de titeltrack van hun 'Rise Above It All' zijn bijzonder stevig te noemen alsof ze 'Southern' hebben laten vallen. 'Rock 'n Roll' is het alvast net zoals het nummer dat luistert naar diezelfde titel.

Met 'She's Gonna Get It' hopen we dan maar of ze het 'heeft' maar ik blijf toch wel met enkele vraagjes achter maar misschien wordt een tweede keer dan een ietsje beter verteerbaar.

Ready for action? want in de 'Roots' tent staat nu het trio 'The Zac Schulze Gang' voor u klaar. Het lijkt me onwaarschijnlijk dat er iemand is die deze bluesrockers nog niet 'live' hebben kunnen zien want ze spelen zowat overal in de Lage Landen en daarbuiten. De band werd in 2020 opgericht in Gillingham (UK). Dit powertrio bestaat uit frontman Zac Schulze (gitarist en zanger), zijn broer Ben Schulze (drummer) en Ant Gunnarsson (bas) en samen creëren een zinderende mix van blues en rock. Remember Rory Gallagher!

Er gaat haast geen dag voorbij of deze bluesrocker on speed verschijnen wel ergen op het appel. Alleen oppassen dat jullie niet te vlug gaan verbranden. Tussen al deze in tiende versnelling genomen songs zoals 'Ballyshannon Blues' komen we dan plotseling ook terecht in een meer gezapiger ritme met 'Walking The Dog', een nummer dat ze in 2023 ook brachten op het 'Rory Ghallager Festival'.

Het uithangbord van deze band is uiteraard de dynamiek van Zac Schulze himself en bij momenten is het zelfs aanstekelijk te noemen. Ook al brengen ze een knappe versie van 'Laundromat' toch vind ik hun versie van Junior Wells zijn 'Messin' With The Kid' uit 1960 niet de beste versie die ik al hoorde maar zoals de quote zegt...you can't have it all!

tussendoor was Jean-Paul dan ook echt aan het werk.

En zo zijn we stilaan aangekomen aan de hoofdacts van deze 'Roots & Roses 2025' en daarvoor verplaatsen we ons nu richting 'Roses' podium. 'Justina Lee Brown' zagen we een eerste keer in België in 2015, toen in het gezelschap van de Italiaanse formatie 'Morblus'. Een jaartje later waren we met 'Rootsville' getuige toen ze te gast was op de bluesdag van 'Gouvy Jazz & Blues'. Justina is van Nigeriaanse origine, maar ondertussen woonachtig in Zwitserland, en een afro-funk, soul en blues singer-songwriter met reeds een 6-tal albums in de kast. Met haar laatste album “Lost Child” won won ze de Swiss Blues Award” in 2024.

Haar kracht zit niet alleen in haar stem maar haar songwriting waar ze het lyrische van Afrikaanse rootsmuziek combineert met de meer Westerse sound. Haar sterke live reputatie bracht haar reeds langs podia in heel Europa en zij komt nu voor het eerst naar België. Haar concerten zijn steeds een onvergetelijke ervaring!

Meteen de zaal aan haar lippen laten hangen doet ze met 'You Never Know' uit het album 'Black & White Feeling'. Een album waar ze het heeft over de hoogte en laagte in een depressie. 'Crossfire' is er dan weer een R&B ballad uit haar laatste album 'Lost Child'. Haar vocale kwaliteiten blijven de tent beroeren in welk genre ze haar nummers ook brengt.

De interactie stijgt meteen dan ook de hoogte in wanneer ze op 'I'm On My Way' het publiek vraagt om een sing-a-long en ja hoor de 'Roots & Roses Singers' laten hun hier horen van hun beste kant. Ook haar 'Finally Made It' is hier eentje dat zeer goed wordt ontvangen. We krijgen ook nog de titeltrack van 'Lost Child' om dan onweerstaanbaar te eindigen met 'Feelings'...oh what a feeling this is!

Een andere headliner krijgen we vervolgens in de 'Roots' tent. James Hunter kwam toen hij nog niet zo een status had dan vandaag met regelmaat in de helaas verdwenen 'The Borderline' en werd in 2016 door Mojo magazine gekroond tot grootste soulzanger uit Engeland!

James Hunter maakt al 30 jaar goeie, soulvolle blues en was onder meer te horen op 2 albums van Van Morrison (backings en gitaar) en speelde ook supports voor Aretha Franklin, Etta James en Tom Petty. Hij is gekend en geliefd door zowel soul als rock artiesten. Hij brengt een nieuw album uit op het gerenommeerde New Yorkse 'Daptone Label' en dat komt hij voorstellen op 1 mei op het Roots & Roses festival. Op datzelfde label bracht hij in 2022 ook het Valentijn album 'With Love' uit.

Zijn ritme en soul blijven na al die jaren nog steeds aanstekelijk te noemen. 'I Can Change Your Mind' komt dan weer uit het album 'Nick Of Time' en daarmee is de aanzet begonnen om hier een dance-party te gaan houden. 'Make Everything Allright' en 'Till I Hear From You', het ritme blijft hetzelfde maar het is zo warm om het niet te omarmen.

Ook de 'horns' van deze 'The James Hunter Six' zijn bij de sound van James niet weg te denken. Een James Hunter die we in de 90-ties leerde kennen met nummers als 'Mollena' en 'Lover's Question' en later ook met de chartbuster 'Carina'. Helaas niets van dit want later kwamen 'The Hunter Six' ook een lepel in de pap te brokken.

Dan maar genieten van 'Back My Love', 'Satisfied' en een nieuw nummer als 'Only A Fool'. Het bleef genieten hier in de 'Roots Tent' en zo was er nog 'Paridise' en de ons wel bekende 'Oki Doki Stomp'. Het aangekondigde nieuwe album daar bleven we van verscholen maar ja ook dat is 'James Hunter'. Terug te zien op 'Blues Peer'.

De volgende headliner is de plots herrezen 'Eli 'Paperboy' Reed' en daarvoor is ons plaatsje gereserveerd aan het 'Roses' podium. Deze soulvolle entertainer werd in 2008 plots een hype door het uitbrengen van het album 'Roll With You' samen met 'The True Loves en met daarop die waanzinnige floorfiller 'Take My Love With You''. In de Gentse Charlatan hadden we in 2008 nog een gesprek met deze 'Eli 'Paperboy' Reed (interview).

In mijn albumcollectie bevindt zich ook het zeldzame 'Sings Walkin' And Talkin' And Other Smash Hits!' uit 2004. Met nu al een carrière van 20 jaar en beïnvloed door country, blues en de 'soul' van gospel, zal Eli 'Paperboy' Reed ons meenemen naar het Zuiden van de USA in een beklijvende live show waarvoor hij zo bekend is?

Vanaf de eerste tonen op 'Cut You Down' wisten we het, he's back!!! We zaten goed voor een uurtje soul van de bovenste plank en plots leek het of deze 'Eli 'Paperboy' Reed nooit was weggeweest en zo kregen dan ook eentje uit het verleden met 'I Am I Wasting Your Time'. Bij mij was dit een kiekebisj moment om niet te vergeten.

'I Came To Play', 'Burn Me Up' en 'Movin' of het nu nieuw of ouder werk was het bleef steeds cerscendo gaan met de sfeer hier op 'Roots & Roses'. Zijn timbre en zijn soul plots voelde we ons bijna 20 jaar terug in de tijd, een tijd toen ik zelf nog als spinner fungeerde en soul steeds mijn nummer one was.

Met geen woorden te beschrijven hoe de man van 'Take My Love With You' hetzelfde bereikt als in 2008. Het blijft hier beklijvend aanvoelen hoe deze 'Eli 'Paperboy' Reed' moeiteloos iedereen komt te overtuigen van zijn talent, een talent waar we nog een laatste keer kunnen van genieten met nummers als 'Come And Get It' en het succes 'Take My Love With You'...Oh My Soul! 'Eli 'Paperboy' Reed kan je terug tegenkomen op 'Goezot in 't Hofke'.

Het absolute hoogtepunt van deze 'Roots & Roses 2025' is voorbehouden voor de toonaangevende blues en bluesrock band uit Wallonië. Hun naam 'Fred & The Healers'. Fred Lani en zijn 'Healers' staan al liefst 30 jaar aan de top in België en is op zich zo goed als een familie gebeuren geweest tijdens de oprichting van de band in 1994. Toen met in de basis naast Fred ook zijn vader Jean-Marie 'Papy X' Lani  op de basgitaar. Na 8 albums stelden 'Fred & The Healers' op 29 maart nog hun jongste creatie en zesde album 'No Escape' voor in de Zik-Zak te Ittre. (concert verslag)

In 1994 was er het eerste officiële clubconcert in 'Villages des Boscailles' (Eghezee) welk ze in 2024 nog eens kwamen over te doen (concert verslag). Na talloze club- en festival te hebben aangedaan tijdens hun 30-jarig bestaan waaronder 'Blues Peer' belanden ze zo ook op 'Werchter' samen met ondermeer 'Bon Jovi'. Ook het 'Montreux Jazz Festival' en de 'AB' werden aangevinkt net als de voorganger van deze 'Roots & Roses', het 'Boogie Town' festival. Vorig jaar speelden ze nog in het Limburgse 'Oetsloven Blues' en de bezetting bestaat vandaag de dag naast Fred Lani ook nog uit de ritmesectie die bestaat uit drummer Nicolas Sand en Fred's broer op basgitaar Bertrand Lani. Dertig jaar aan de top, 30 jaar blues 'n bluesrock!

Met een vette boogie worden de debatten hier geopend en rijst er meteen de vraag of dit nu het afsluitend concert is van deze 'Roots & Roses' of we op één of andere waanzinnige after-party zijn beland. We surfen mee op hun bekendheid en de vele fans die hier aanwezig zijn vanavond. 'Another Fall' en 'Blood and Guts' het zijn allemaal nummers die ze hier in Wallonië uit volle borst kunnen meezingen ook al komen ze uit het nieuwe bejubelend album 'No Escape'.

Een ietsje meer gas terugnemen dan met 'Wise Man' waar ook hier Fred kan terugvallen op zijn uitstekende ritmesectie met Nicolas Sand en Bertrand Lani. De jungle drums van de hand van Nicolas brengt ons met het catchy 'Love Jungle' totaal iets anders en tonen deze 'Fred & The Healers' het jazzy aspect van deze band, waarna iedereen ook nog eens uit bol gaat op de titeltrack van het album.

Uiteraard mag de hymne van dit mooie festival niet worden vergeten maar daarna begint deze zonnige en vermoeiende dag bij een oude ziel als mezelf zijn tol te eisen en besluit ik richting camping te slenteren. 'Fred & The Healers' staan dit jaar ook op de affiche van 'Sortie Blues'.

Deze 15de editie van 'Roots & Roses' kende een geweldig succes al begon het innemen van liters Moinette bij vele hun tol te eisen. 'Roots & Roses' brengt zo een diversiteit en vriendschap dat iedereen zich hier welkom voelt dus eidigen we met de woorden, tot in 2026!

Op deze '1 mei' werd er gedanst en plezier gemaakt door zowat iedere aanwezige en werd zelf het symbool van deze feestdag het 'Meiklokje' AKA het 'Lelietje-van-dalen' in de spots gezet door mijn compagnon de route.

oh ja, zij waren er ook

en zij...

en een fan van Halo Rider, als 't kint' maar een naam heeft ;-)

Roots & Roses, alors en dance

let there be drums